Ligfietstreffen 2011

Ik ben niet de enige Mango+ rijder in België

Dit jaar ben ik naar mijn eerste ligfietstreffen geweest. Lembeke is maar 40km rijden dus ging ik ernaartoe de zaterdag voor de 100km tocht met Bango.
Het was een mooie tocht op de grens van Nederland langs mooie polders op dijken of langs kanalen en door prachtige velden. De zon straalde aan de hemel en de hele dag fietsen aan een gezapig tempo samen met mede fietsgenoten is een plezante tijdsbesteding. De route vind je hier
S' avond snel de tent opzetten en dan aanschuiven aan de aperitief, gevolgd door de barbecue. Tot laat in de avond wordt er geleuterd (vooral over fietsen natuurlijk)

De zondag wordt het kamp al opgeruimd en alles in de auto's of fietsen geladen. Mijn vrouwke was zaterdag achter gekomen met de auto, volgeladen met tent, slaapmateriaal en bukfiets (gelukkig geen bukfiets voor mij). Er staat een 40km familietocht op het programma. Mijn vrouwke rijd ook mee en ben daar heel blij mee. Jammer genoeg krijgen we ze niet op een ligfiets, maar tegen het einde van de tocht zag ze het voordeel wel in. Ze had toch last van de strakke wind, pijnlijke polsen en pijnlijk zitvlak Maar ze heeft de tocht wel tot een goed einde gebracht. Veel respect, want een afstandsfietser is ze niet, eerder veel korte ritten in stad.

Mijn vrouwke kijkt heel de dag op mij neer

Het was mooi geweest, tijd om naar huis te gaan. Bango heeft er zin in, 140km aan gemiddelde van 20km/u is veel te traag voor een velomobiel. Hij wil snel naar huis en is niet te stuiten. 30-35-40-45km/u zie ik in op de teller verschijnen. Hij sleurt me mee naar +40km/u, en ik moet volgen, alle opgebouwde energie van de 2 dagen moeten er uit. We gaan snel, de eerste 20km vliegen dan ook in een half uurke voorbij. De volgende 20 gaan aan 35km/u. Goed doorzweet, dorstig, hongerig en met platte benen ben ik blij dat ik thuis ben. 220km op te teller is niet slecht voor een weekendje.


Het was een mooi weekend. Ik heb veel mensen in het echt gezien die ik alleen maar kende van het forum en dat viel reuze mee. Het is altijd fijn om een gezicht op iemand te kunnen kleven. De sfeer was alvast opperbest, volgend jaar hopen we weer van de partij te zijn en dan mogen de kindjes ook mee.

Foto's heb ik zelf niet genomen, dus verzamel ik ze hier van de anderen:
Wouter
Edje
Anne 1
Anne 2
Rik
Luc