Ik krijg laat in de namiddag een verontrustend telefoontje van mijn vrouwlief. Haar Vero vouwfiets heeft de geest begeven, het frame is gescheurd en er hangt nu stuk aan de ketting. S' avonds blijkt dat de achterderailleur is afgescheurt.De gekannibaliseerde derailleur die ik reserve heb blijkt niet te passen.
Na een uur kuisen en herstellen kan ik terug leven brengen in de patiënt door er een single speed van te maken zodat ze toch nog naar het werk kan rijden. Vooral in het kuisen kroop er het meeste werk. De sneeuw heeft hem geen goed gedaan.
Vrijdag 25 januari 2013
S' morgens krijg ik terug telefoon, er is blijkbaar iets geplooid en iets anders afgebroken, ze moet te voet naar het werk.
S' avond leg ik het slachtoffer voor de 2de dag op rij op de operatietafel.
Hij ziet er belabberd uit:
- Kettingbescherming is gebroken
- Het grote blad is 30° geplooid
- Gripshift verstelschroef is afgerukt
- Versnellingskabel geleider is aan het uiteinde gebroken.
Het grote blad is zo goed mogelijk teruggeplooid, de kettingbeschermer zal nog wel bruikbaar zijn.
Zaterdag 26 januari 2013
Ik zet de patiënt in de bakfiets en vervoer hem naar de fietskliniek. Het sneeuwt en de weg ligt er wit bij. Ik heb de eer om het maagdelijke tapijt aan te snijden. Het is genieten van de auto's die aan 20km/uur rijden, het rustige verkeer is opmerkelijk en veranderd de binnenstad. Waarom kan dit niet iedere dag? Bij de fietskliniek worden de nodige organen besteld en zullen in de loop van de week geleverd worden. Een nieuw set fiets overschoenen (25€) moet de 5 jaar oude versleten vervangen
Voorlopig zal Vero gehandicapt met een enkele versnelling door het leven moeten.
Wordt zeker vervolgt.
ocharme Verootje toch! Wens haar veel beterschap. Dat was toch dat vinnig dingetje van op de West-Vlaamse fietsvierdaagse hé? Maareuh: wat doet je vrouwtje met da fietske dat dat zo toegetakeld is (al heeft het weer er waarschijnlijk veel mee te maken, mijne kettwiesel vloekte ook nu en dan eens).
BeantwoordenVerwijderen